Pesto alla Genovese w wersji fit!

W smaku pesto zakochałam się kilka lat temu podczas pobytu we Włoszech. Zamówiłam któregoś wieczora w restauracji mięsne pierożki ravioli właśnie z dodatkiem pesto i parmezanu. Nie miałam wtedy jeszcze pojęcia czym jest ten zielony krem, ale wiedziałam, że smakuje obłędnie. 

W Polsce kilka razy pokusiłam się o kupienie gotowego pesto ze słoiczka, żadne jednak nie dorównywało smakiem tamtemu sprzed lat- poza tym to "kupne" pesto miało jakiś dziwny gorzkawy posmak...

Odkąd zmieniłam sposób odżywiania z normalnego na "lżejszy" to wystrzegałam się tego typu rarytasów z prostej przyczyny- tradycyjne pesto ma dużo tłuszczu (sporo oliwy, orzechy, ser). 

Dziś jednak postanowiłam spróbować przygotować odtłuszczoną wersję pesto. Nie pozbyłam się  z niego tłuszczu całkowicie, jego obecność ograniczyłam jednak do bezwzględnego minimum. Ku mojemu zdziwieniu w smaku pesto nie różniło się prawie w ogóle od tego tradycyjnego, jedyna różnica tkwiła w konsystencji- tradycyjne pesto zawierające sporą dawkę oliwy jest bardziej kleiste i tłuste. Mnie ta różnica jednak kompletnie nie przeszkadza:)

Ja osobiście się w nim zakochałam na nowo, tradycyjne pesto może już dla mnie nie istnieć:)

Składniki na pesto:
- cały pęczek bazylii
- ok. 20 g orzechów nerkowca
- 2 duże ząbki czosnku
- 2 łyżki oliwy z oliwek
- 2 łyżki mleka zagęszczonego 4%
- 1 tójkąt serka topionego light (śmietankowy)
- sól do smaku

Dodatkowo:
- porcja makaronu spaghetti
- 2 łyżki startego na drobnych oczkach sera Ceko Piórko 3%

Makaron ugotowałam al dente.

Orzechy wraz z drobno pokrojonym czosnkiem zblendowałam w mikserze. Dodałam pozostałe składniki, doprawiłam szczyptą soli i ponownie wszystko razem zblendowałam na prawie gładką masę.

Pesto wymieszałam z makaronem na patelni teflonowej postawionej na małym ogniu. Wyłożony na talerz makaron obficie oprószyłam startym serem piórko, podałam ze świeżym pomidorem.

Smacznego bazyliowego:)